به گزارش لیزنا به نقل از گاردین، نسیما رزمیار (Nasima Razmyar) میگوید: «یک کارت کتابخانه اولین چیزی بود که من داشتم.» رزمیار، دختر یک دیپلمات سابق افغانستان همراه با خانواده اش در سال ۱۹۹۲ به عنوان پناهنده ای که از ناآرامیهای سیاسی فرار میکنند، وارد خاک فنلاند شد. او که نا آشنا به زبان بود سعی میکرد شهر جدید عجیب خود درک کند. نسیما از این که حق استفاده رایگان از کارت کتابخانه ای که او کتاب هایش را به آن اهدا میکرد را داشت، غافلگیر شده بود. حس قدردانی او از این امتیاز از بین نرفته است. او با افتخار میگوید: «من هنوز کارت کتابخانه خود را در کیف پول خود دارم.»
امروز، رزمیار معاون شهردار هلسینکی است و آماده است تا از موسسه ای که به او داده شده است، پشتیبانی کند، آن هم با شروع ساخت «Oodi»؛ کتابخانه مرکزی جدید شهر. او در آنجا تنها شخص علاقهمند به کتابخانه نیست. سفیر بریتانیا، پایوی لوسترینن (Päivi Luostarinen) اخیرا اعلام کرد: «فنلاند کشور کتابخوانهاست». در سال ۲۰۱۶، سازمان ملل از فنلاند به عنوان باسوادترین ملت جهان و از فنلاندی ها به عنوان علاقهمندترین مردم جهان به کتابخانه های عمومی نام برد. در سال ۵ میلیون و ۵۰۰ هزار نفر از مردم این کشور نزدیک به ۶۸ میلیون کتاب قرض میگیرند.
برای درک این واقعیت، قابل توجه است که درحالی که کتابخانه های سراسر جهان با کاهش یا قطع بودجه و ریزش اعضا مواجه هستند، فنلاند خلاف این روند را پیش گرفته است. بر طبق آمار ارائه شده توسط مقامات محلی از سال ۲۰۱۶، انگلیس تنها ۱۴,۴۰ پوند برای هر کتابخانه صرف میکند. از سال ۲۰۱۰ در حالی که بیش از ۴۷۸ کتابخانه در شهرهای سراسر انگلستان، ولز و اسکاتلند بسته شده اند، هلسینکی ۹۸ میلیون دلار برای ساختن یک کتابخانه جدید بزرگتر هزینه میکند. این موضوع تنها شامل ساختن کتابخانه نیست؛ فنلاندی ها با اشتیاق به سمت دیگر ملت ها نیز رفته اند و با غرفه ای به اسم Mind-building (ذهنسازی) که دارای نشانه های ادبی ملت فنلاند بود، در جشنواره دوساله معماری ونیز امسال شرکت کردند.
بد نیست بدانید که چرا کتابخانه های شهری فنلاند بسیار زیاد مورد استفاده قرار میگیرند: ۸۴ درصد جمعیت کشور ساکن شهرها هستند و با توجه به آب و هوای اغلب خشن این کشور، کتابخانه ها صرفا مکان هایی برای مطالعه یا قرض گرفتن کتاب محسوب نمی شوند بلکه آنها مکان های اساسی برای اجتماعات به شمار می روند. در واقع آنتی نوسجکی (Antti Nousjoki)، یکی از معماران Oodi، این کتابخانه جدید را به عنوان «میدان سرپوشیده شهر» توصیف کرده است؛ مکانی دور از دیدگاه کلیشه ای از کتابخانه ها به عنوان فضاهایی خاموش و ساکت. نوسجوکی میگوید: «Oodi به صورتی طراحی شده است که به شهروندان و بازدیدکنندگان، نه فقط مکانی برای بازدید اشخاص بیهدف، بلکه یک فضای آزاد برای انجام آنچه که میخواهند، میدهد.»
شاید این اشتیاق فنلاندی ها به کتابخانه از این واقعیت نشات میگیرد که آنجا کتابخانه ها بیشتر از عرضه کتاب ها اهمیت دارند. در حالی که بسیاری از کتابخانه ها در سراسر جهان دسترسی به اینترنت و سایر خدمات را فراهم میکنند، کتابخانه ها در شهرهای سراسر فنلاند انتشارات الکترونیکی، تجهیزات ورزشی، ابزار قدرت و دیگر موارد را توسعه داده اند. یک کتابخانه در وانتا (Vantaa) حتی کارائوکه ( ابزاری سرگرمکنندهاست برای دوستداران آوازخوانی) نیز ارائه میدهد.
این فضاها به عنوان معابدی از جنس خاک برای سواد خواندن و نوشتن طراحی نشده اند. آنها فضاهایی پر جنب و جوش و خوب هستند که فعالانه تلاش میکنند جوامع شهری را که از آنها استفاده میکنند، درگیر نمایند. کتابخانه ای در Maunula، منطقه ای در شمال هلسینکی، دارای درگاهی است که به طور مستقیم به یک سوپر مارکت هدایت میشود؛ یک تصمیم قابل توجه و کاربردی که تا حدی این حقیقت را میرساند: این مکان همراه با مرکز آموزش بزرگسالان و بخش خدمات جوانان، برای افراد محلی نیز طراحی شده است.